Historia brązowych M&M’sów

Niektórzy pewnie nie wiedzą, ale zeszły tydzień upłynął pod znakiem dyskusji na temat bezpieczeństwa na festiwalach. Na XVII Przystanku Woodstock ustawiono po raz pierwszy barierki pod sceną. Zażyczył sobie tego zespół The Prodigy, argumentując, że tego rodzaju zabezpieczenia są standardem, od którego, od czasu feralnego Roskilde Festival, nie ma w Europie odstępstw. Owsiak twierdzi, że bez barierek jest bezpieczniej i że należy zawsze brać pod uwagę charakter imprezy i publiczności. Interesujący jest też nieco inny aspekt całej sprawy. 4 kwietnia 2011 The Prodigy podpisało z organizatorami Przystanku umowę, na mocy której zobowiązani byli zapewnić rzeczone zabezpieczenia. Ktoś tu chyba potraktował kontrakt jak standardową umowę licencyjną*.

I tak dochodzimy do naszego oldskulu. W latach 80-tych ubiegłego wieku świat obiegła informacja, że amerykańskiemu zespołowi Van Halen poprzewracało się w du… głowach i w umowach o koncerty umieszczali żądanie, aby na zapleczu sceny była misa M&M’sów z usuniętymi wszystkimi brązowymi cukierkami. Larum podniosły różne media nazywając to kolejną fanaberią gwiazdek, gdy tymczasem cała sprawa miała głębszy sens. Van Halen grało wtedy naprawdę duże koncerty w niekoniecznie wielkich miastach, coś a’la Scorpions w Tarnowie. Umowy podpisywane z organizatorami były opasłymi tomiszczami, wyliczającymi punkt po punkcie ilość, rodzaje i ustawienie instrumentów, wzmacniaczy, świateł itp. Panowie z Van Halen zwykle nie mieli czasu sprawdzać, czy wszystkie ich wymagania były spełniane, więc w samym środku umowy, wypełnionej technicznym żargonem, umieścili punkty dotyczący M&M’sów. W ten sposób mogli wejść na zaplecze i w mgnieniu oka dowiedzieć się, czy organizatorzy przeczytali umowę przed jej podpisaniem. Jeśli M&M’sów nie było, lub były w nieodpowiednim kolorze, sprawdzali punkt po punkcie czy organizator spełnił wszystkie warunki umowy. Ot i tyle**.

Van Halen – Jump

* Całość dyskusji można prześledzić tutaj.
**Źródło