Koszmar na karaoke

Są takie piosenki, których teksty pamięta się w formie podartej, pomiętej i lekko przybrudzonej. Angielskiego człowiek nie znał, internety to dopiero kosmici na pustyniach Egiptu budowali i łaził człowiek, zadowolony że taki światowy, pośpiewując Raka szaka maka fon.
Były też kawałki, które znało się z refrenu, bo przypadkowo pokrywał się z tytułem, podglądnięty na Vivie, czy MTV, kiedy jeszcze M oznaczało muzyczna, a nie mierna i mocno miażdżąca mózgi młodzieży. Słysząc w radiu taki kawałek, człowiek z samozadowoleniem podśpiewywał refren i mruczał, tatał, czy po prostu kiwał głową do zwrotek.
Jedną z takich właśnie piosenek była We didn’t start the fire – Billiego Joela. Refren OK, da się zaśpiewać, ale w zwrotkach same pędzące z szybkością Airwolfa korowody bezsensownych sylab, Marilyn Monroe.
Teraz, jesteśmy mądrzejsi i każdy z nas ma takiego wujka co zawsze podpowie/poradzi. Zwrotki We didn’t start the fire stanowią, wzorowaną na dziecięcych wyliczankach, listę nawiązań do ważnych wydarzeń politycznych, kulturalnych i społecznych, począwszy od 1949, roku urodzin Williama Martina „Billiego” Joela, do 1989, jak można się domyślić, roku wydania piosenki. Zainteresowanych pełną listą z wyjaśnieniami odsyłam do Wikipedii.

Oficjalny klip

Wersja z tekstem

Co do Pana Joela, nadmieńmy tylko, że tworzy do dziś, i to nie tylko szeroko rozumiany pop, ale i muzykę klasyczną, koncertuje regularnie z Eltonem Johnem pod szyldem Face 2 Face, a jego inny przebój miał duży wpływ na jednego z repodaktorów, który w podstawówce lubił podśpiewywać, myląc tekst jak wszyscy zresztą, I’m not so tall/Just because I’m in love.